İsrail'in Lübnan'a Yönelik Saldırıları: Ateşkese Rağmen Artan Gerilim

İsrail, 31 Aralık 2025 tarihinde Lübnan’ın güneyine topçu atışlarıyla saldırılar düzenledi. Tel Aviv yönetimi, 27 Kasım 2024’te imzalanan ateşkes anlaşmasına rağmen, bu eylemleriyle dikkat çekti. Yerel kaynaklara göre, Nebatiye’ye bağlı Yarun beldesinin çevresi hedef alındı. Ayrıca, Ayta eş-Şab ile Ramiş beldeleri arasında da benzer saldırılar gerçekleştirildi. Saldırılar sırasında can kaybı olup olmadığına dair Lübnan makamlarından henüz bir açıklama gelmedi. Ancak, bu tür saldırıların, bölgedeki insani durumu daha da zorlaştıracağı yönünde endişeler artıyor.

Saldırılar, Lübnan ve İsrail arasındaki gerginliğin son dönemlerde artış gösterdiğini ortaya koyuyor. Ekim 2023’te başlayan çatışmalar, Eylül 2024’te geniş çaplı bir savaşa dönüşmüştü. Bu süreçte, yaklaşık 4 bin kişi hayatını kaybetmiş, 17 bin kişi yaralanmıştı. 27 Kasım 2024’te sağlanan ateşkese rağmen, İsrail’in bu anlaşmayı binlerce kez ihlal ettiği bildirilmişti. Bu durum, bölgedeki kalıcı barış arayışlarını tehdit eden bir unsur olarak öne çıkıyor. Geçtiğimiz yıl boyunca, ateşkese rağmen, sınır bölgesindeki saldırılar ve karşılıklı ateşler, iki ülke arasındaki güvenin ne denli zayıf olduğunu bir kez daha gözler önüne serdi.

Günümüzde, İsrail’in Lübnan’da işgal altında tuttuğu bölgelerin sayısı dikkat çekiyor. 8 Ekim 2023’ten sonra ele geçirilen beş tepe hâlâ İsrail kontrolünde bulunuyor. Bunun yanı sıra, yıllardır elinde bulundurduğu stratejik bölgelerdeki varlığını sürdürmesi, Lübnan'daki sosyal ve siyasi istikrarı tehdit eden bir faktör haline gelmiş durumda. Bu durum, Lübnan hükümetinin ve ulusal güvenlik güçlerinin, kendi topraklarında egemenliklerini sağlama konusundaki zafiyetini de ortaya koyuyor.

Analizler, İsrail’in bu tür saldırılarının sadece askeri bir strateji değil, aynı zamanda bölgedeki güç dengesini etkilemeyi amaçlayan bir politika olduğunu öne sürüyor. Uzmanlar, bu tür eylemlerin, uluslararası toplumdan gelen tepkilere rağmen sürdüğünü ve bu durumun, bölgedeki gerginliği artırdığını belirtiyor. Lübnan’da, sivil halk üzerindeki etkileri ise her geçen gün daha da derinleşiyor. Birçok aile, sürekli artan saldırılar nedeniyle evlerini terk etmek zorunda kalırken, yerel halk arasında korku ve belirsizlik hakim. Ayrıca, sağlık sisteminin yetersizliği ve altyapının savaş nedeniyle tahrip olması, sivil halkın yaşamını daha da zorlaştırıyor.

İsrail’in saldırıları, yalnızca Lübnan halkı için değil, bölgedeki diğer ülkeler için de endişe verici sonuçlar doğurabilir. Savaşın yeniden tırmanması, komşu ülkelerdeki siyasi istikrarsızlığı artırabilir ve yeni bir mülteci krizini tetikleyebilir. Bu durum, hem bölgesel hem de uluslararası düzeyde ciddi tartışmalara yol açabilir. Özellikle Suriye ve Ürdün gibi komşu ülkeler, yeni bir mülteci dalgasıyla karşı karşıya kalabilir, bu da bölgedeki insani durumu daha da kötüleştirebilir. Uluslararası yardım kuruluşları, bu krizin önüne geçmek için daha aktif bir rol oynaması gerektiğini vurguluyor.

Dünya genelinde benzer çatışmaların örnekleri mevcut. Özellikle Orta Doğu'daki diğer savaşlar, askeri müdahalelerin, sivil halk üzerindeki olumsuz etkilerini gözler önüne seriyor. Uluslararası toplum, bu tür saldırılara karşı daha etkili bir duruş sergilemediği sürece, barışın sağlanması oldukça zor görünüyor. Birçok analist, Birleşmiş Milletler ve diğer uluslararası kuruluşların daha etkin bir şekilde devreye girmesi gerektiği görüşünde. Barış görüşmelerinin yeniden başlaması, tarafların birbirine güven duyması açısından kritik bir öneme sahip.

Geleceğe yönelik değerlendirmelerde, İsrail ve Lübnan arasındaki gerilimlerin sürmesi bekleniyor. Bu durum, bölgedeki barış umutlarını zayıflatırken, halklar arasındaki düşmanlıkları da körükleyebilir. Barış görüşmelerinin yeniden başlaması ve kalıcı bir çözüm bulunması için uluslararası aktörlerin daha etkin bir rol alması gerektiği aşikar. Bir an önce barışın sağlanması, her iki tarafın da geleceği açısından büyük önem taşıyor.

Sonuç olarak, İsrail’in Lübnan’a yönelik saldırıları, yalnızca iki ülke arasındaki ilişkileri değil, Orta Doğu’nun genelinde barışı tehdit eden bir unsur olarak öne çıkıyor. Sürekli artan gerilim, bölgedeki halkların yaşam standartlarını olumsuz etkileyerek, sosyal ve ekonomik istikrarsızlıklara yol açıyor. Bu nedenle, uluslararası toplumun, bu sorunun çözümüne daha fazla odaklanması ve kalıcı bir barışın sağlanması için birlikte çalışma zorunluluğu her zamankinden daha belirgin hale geliyor.